Κούκλα
Τήν ἤθελα γλυκειά
νά μ' ἀγαπάει
σάν δροσοστάλα νά γλιστρᾶ
κι ἡ μέρα μου ν' ἀνθίζει.
Νά μή γερνᾶ
Νά μή λυγάει
Νά μήν κλαίει
Νά 'χω μιά κόρη ἀπίστευτη
σάν κούκλα.
Ἐλιές
α.
Ἅρπα παμπάλαιη
μελωδεῖς
κι ὁ φόβος - λάδι ρέει.
β.
Ἑσπερινοί τῆς μνήμης μου
Ἀσημοκαπνισμένοι.
Κοντογεννάδα
Σέ κακοτράχαλη πλαγιά
βγαίνεις Κυρά σεργιάνι
σέ ἀγκαλιάζει ὁ οὐρανός
μά ὁ κάμπος δέ σέ φτάνει.
Παλιά σπίτια
α.
Χρῶμα τό χρῶμα ξόδεψα
ν' ἁρπάξω τήν ψυχή σου
σέ τόνους μώβ μοῦ δόθηκες
στέγη τοῦ Παραδείσου.
β.
Βήματα ζωηρά...
Λικνίζονται σ' ἕνα ταγκό
καί σβήνουν
ἥσυχα
τρυφερά
ὑποταγμένα στοῦ ρυθμοῦ
τήν τελευταία νότα.
Μονοπωλάτα
Ἀνηφοριές - κατηφοριές
κι αὐλές χαριτωμένες
κι ἡ ἐκκλησιά - Παράδεισος
στό χάρτη τῆς καρδιᾶς μας.
Στίς ὀμορφιές ν' ἀνοίξουμε
πάλι τήν ἀγκαλιά μας.
Νεοκλασσικό
Τώρα θά σύρει
τήν κουρτίνα ἡ κόρη
κι ἀπό τίς γρίλιες
ἄγρια λάμψη
θά ξαναφέξει τοῦ ἔρωτα.
Λίγες ἀκόμη νότες
σιγανές
σάν νά πατοῦν στά νύχια
καί τό μπαλκόνι
πάλι ἀπόψε θά ὀργώσει
τό στερέωμα.
